ਧਾਰ : ਫਿਲਮ ਬਾਬਲ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਮੱਧ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ ਦੇ ਧਾਰ ਵਿੱਚ ਦੁਹਰਾਈ ਗਈ। ਇੱਥੇ ਇੱਕ ਸੱਸ ਨੇ ਮਾਂ-ਬਾਪ ਬਣ ਕੇ ਆਪਣੀ ਨੂੰਹ ਦਾ ਕੰਨਿਆਦਾਨ ਕੀਤਾ।
ਪੁੱਤਰ ਦੀ ਕਰੋਨਾ ਨਾਲ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ ਸੀ। ਉਸ ਦੇ ਜਾਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਵਿਧਵਾ ਨੂੰਹ ਅਤੇ ਉਸ ਦੀ ਧੀ ਘਰ ਵਿੱਚ ਰਹਿ ਗਏ। ਆਪਣੇ ਦਰਦ ਨੂੰ ਭੁੱਲ ਕੇ ਸੱਸ ਨੂੰ ਨੂੰਹ ਦੀ ਇਕੱਲਤਾ ਅਤੇ ਦਰਦ ਨੂੰ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੀ ਸੀ। ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀ ਗੱਡੀ ਇਕੱਲੀ ਨਹੀਂ ਚੱਲ ਸਕਦੀ, ਇਸ ਲਈ ਉਸਦੀ ਨਵੀਂ ਯਾਤਰਾ ਲਈ ਇੱਕ ਸਾਥੀ ਲੱਭ ਕੇ ਖੁਸ਼ੀ ਰਹਿਣ ਦਾ ਆਸ਼ੀਰਵਾਦ ਦਿੱਤਾ।ਦੁੱਖ-ਸੁੱਖ ਦੀ ਇਹ ਕਹਾਣੀ ਧਾਰ ਦੇ ਤਿਵਾੜੀ ਪਰਿਵਾਰ ਦੀ ਹੈ। ਇੱਥੇ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਯੁਗ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਤਿਵਾੜੀ ਨੇ ਸਮਾਜ ਲਈ ਅਜਿਹੀ ਪਹਿਲ ਕੀਤੀ ਜੋ ਯੁੱਗਾਂ ਤੱਕ ਮਿਸਾਲ ਬਣੀ ਰਹੇਗੀ। ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੀ ਵਿਧਵਾ ਨੂੰਹ ਦਾ ਮੁੜ ਵਸੇਬਾ ਕੀਤਾ। ਮਾਤਾ-ਪਿਤਾ ਬਣ ਕੇ ਆਪਣੀ ਬੇਟੀ ਦਾ ਕੰਨਿਆ ਦਾਨ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਰਹਿਣ ਲਈ ਬੰਗਲਾ ਗਿਫਟ ਕੀਤਾ। ਧਾਰ ਦੇ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਨਗਰ ‘ਚ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਯੁਗ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਤਿਵਾੜੀ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਪਤਨੀ ਰਾਗਿਨੀ ਤਿਵਾੜੀ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਨਾਲ ਭਰੀ ਰਹੀ। ਘਰ ਵਿੱਚ ਦੋ ਪੁੱਤਰ ਨੂੰਹ ਅਤੇ ਦੋਹਤੀ ਸਨ। ਪਰ ਕੋਰੋਨਾ ਦੇ ਦੌਰ ‘ਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਖੁਸ਼ੀ ‘ਚ ਗ੍ਰਹਿਣ ਲੱਗ ਗਿਆ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਛੋਟੇ ਬੇਟੇ ਪ੍ਰਿਅੰਕ ਤਿਵਾੜੀ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ। ਉਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਜਵਾਨ ਵਿਧਵਾ ਨੂੰਹ ਰਿਚਾ ਅਤੇ ਛੋਟੀ ਪੋਤੀ ਘਰ ਵਿੱਚ ਹੀ ਰਹਿ ਗਏ। ਹੱਸਦੇ-ਖੇਡਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦੀਆਂ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਖਤਮ ਹੋ ਗਈਆਂ। ਪ੍ਰਿਅੰਕ ਇੱਕ ਸਾਫਟਵੇਅਰ ਇੰਜੀਨੀਅਰ ਸੀ. ਜੋ ਭੋਪਾਲ ਨੇੜੇ ਮੰਡੀ ਦੀਪ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਚੰਗੀ ਕੰਪਨੀ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਸੀ। ਉਸ ਦੀ ਉਮਰ ਸਿਰਫ਼ 34 ਸਾਲ ਸੀ। ਪਰ ਕੋਰੋਨਾ ਨੇ ਪੂਰੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦੀਆਂ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਖੋਹ ਲਈਆਂ। ਤਿਵਾੜੀ ਪਰਿਵਾਰ ਨੇ ਕਿਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸੰਭਾਲ ਲਿਆ। ਹੁਣ ਸਾਹਮਣੇ ਨੂੰਹ ਰਿਚਾ ਤਿਵਾੜੀ ਅਤੇ ਪੋਤੀ ਦੀ ਭਵਿੱਖੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀ ਚਿੰਤਾ ਸੀ। ਸਹੁਰੇ ਯੁਗ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਤਿਵਾੜੀ ਅਤੇ ਸੱਸ ਨੇ ਨੂੰਹ ਨੂੰ ਧੀ ਵਾਂਗ ਵਿਦਾ ਕਰਨ ਦਾ ਮਨ ਬਣਾ ਲਿਆ। ਉਸ ਲਈ ਰਿਸ਼ਤਾ ਲੱਭਿਆ ਅਤੇ ਨਾਗਪੁਰ ਦੇ ਵਰੁਣ ਮਿਸ਼ਰਾ ਨੂੰ ਜੀਵਨ ਸਾਥੀ ਵਜੋਂ ਲੱਭ ਲਿਆ। ਤਿਵਾੜੀ ਪਰਿਵਾਰ ਨੇ ਰਿਚਾ ਨੂੰ ਅਕਸ਼ੈ ਤ੍ਰਿਤੀਆ ‘ਤੇ ਆਪਣੀ ਧੀ ਦਾ ਵਿਆਹ ਅਤੇ ਦਾਨ ਦੇ ਕੇ ਵਿਦਾ ਕੀਤਾ। ਪ੍ਰਿਅੰਕ ਨੇ ਘਰ ਖਰੀਦਿਆ ਸੀ। ਤਿਵਾੜੀ ਪਰਿਵਾਰ ਨੇ ਰਿਚਾ ਨੂੰ ਉਹ ਘਰ ਵੀ ਗਿਫਟ ਕੀਤਾ ਸੀ।